Jeka

„Jeka“ je interdisciplinarna, neverbalna predstava pomalo zlokobne atmosfere koja uprizoruje kaos egzistencijalne prirode. Počiva na premisi da je svako postojanje stalno na rubu skliznuća u neočekivanu degradaciju i kaos te da se, kako kaže Thomas Ligotti, „od užasa egzistiranja možemo sakriti jedino u samom srcu užasa“. Predstava je inspirirana pričama strave Thomasa Ligottija te nadrealnom atmosferom „Twin Peaksa“ Davida Lyncha.

U svom središtu predstava istražuje odnos između impulsa, sjena i unutarnjih lomova koji se pretaču u fizički dijalog dviju izvođačica. Dominantni motiv „Jeke“ jest udvajanje. Lik je istovremeno i žena u crvenoj haljini i elegantnim crvenim cipelama na petu, i njihovo dvoje. Crveno i crno u sjeni, ili odraz, međusobna jeka. Kako piše Maja Đurinović: „Mistična i poetična, uzbudljiva, zaigrana i vješta, Jeka ostavlja dojam bivanja ovdje i onkraj; supostojanje s obje strane ogledala čije se staklo muti.“

Koreografski precizno, izvođačice grade scenski svijet u kojem se granica između unutarnjeg i vanjskog neprestano briše. Kroz kombinaciju suvremenog cirkusa, fizičkog teatra, akrobatike i vizualnog dizajna, predstava stvara atmosferu koja pulsira između tišine, napetosti i eruptivnih pokreta. Glazba i svjetlo djeluju kao treći akter na sceni, naglašavajući emocionalne amplitude i unutarnje napetosti tijela. „Jeka“ komunicira univerzalnim jezikom pokreta te snažno rezonira s publikom, doprinoseći razvoju suvremenog nezavisnog kazališta i cirkuske umjetnosti u regiji.